آمبولی ریه
 |
| آمبولی ریه |
| مرور کلی |
| علل و ریسک فاکتور |
| علایم بیماری |
| تشخیص |
| درمان |
| پیشگیری |
ریه یکی از اعضای اصلی بدن است که وظیفه تصفیه خون از دی اکسید کربن و جایگزین کردن آن با اکسیژن را برعهده دارد. خون به اصطلاح کثیف و تیره حاوی دی اکسید کربن از اعضای بدن وارد سمت راست قلب شده و با ضربان قلب از طریق شریان ریوی (پولمونر) وارد ریه می شود. شریان ریوی داخل ریه ابتدا به دو شاخه اصلی راست و چپ که به ترتیب به نیمه راست و نیمه چپ ریه متصل هستند ، تقسیم می شود. شریان ریوی راست و چپ ، سپس به صورت تکرار شونده در داخل هر دو ریه به شاخه های کوچکتری تقسیم شده و در نهایت به مویرگ های ریوی می رسد که محل تبادل گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن است.
بعد از آن خون تمیز و پر از اکسیژن وارد وریدهای ریوی شده و وریدهای ریوی بعد از اتصالات مداوم به یکدیگر ، وارد دهلیز چپ و سپس بطن چپ شده و با انقباض قلب در سراسر بدن پخش می گردد.
آمبولی ریه زمانی اتفاق می افتد که هر نوع جسم خارجی داخل شریان ریوی یا یکی از شاخه های آن گیر کند و مانع جریان خون داخل شریان های ریوی گردد. در اغلب موارد جسم خارجی عبارت است لخته خونی که از سیاهرگ (ورید) های پا کنده شده و در عروق ریه گیر می کند. ندرتا مواد دیگری مانند چربی هم می توانند موجب آمبولی ریه شوند.
آمبولی ریه از بیماری های نسبتا شایع است و می تواند موجب بروز عوارض متعدد و حتی مرگ و میر شود. پیش بینی می شود سالانه در حدود 15 تا 25 هزار نفر در ایران از آمبولی ریه فوت می کنند. با این حال این بیماری علل و عوامل خطر پیدایش متعددی دارد که قابل تشخیص و کنترل هستند.
